Çevre Bilgisi

TRAFİK : Yayaların, hayvanların ve araçların karayolu üzerindeki hareketleridir.

KARAYOLU : Trafik için kamunun yararlanmasına açık olan arazi şeridi, köprüler ve alanlardır.

TAŞIT YOLU : Karayolunun genel olarak taşıt trafiğince kullanılan kısmıdır.

TEK YÖNLÜ KARAYOLU : Taşıt yolunun yalnız bir yöndeki taşıt trafiği için Kullanılan karayoludur

İKİ YÖNLÜ KARAYOLU : Taşıt yolunun her iki yöndeki taşıt trafiği için kullanıldığı karayoludur.

BÖLÜNMÜŞ KARAYOLU : Bir yöndeki trafiğe ait taşıt yolunun bir ayırıcıyla belirli bir şekilde diğer taşıt yolundan meydana gelen karayoludur.

ANAYOL : Ana trafiğe açık olan ve bunu kesen karayolundaki trafiğin, bu yolu geçerken veya bu yola girerken, ilk geçiş hakkını vermesi gerektiği işaretlenmiş belirlenmiş kara yoludur.

TALİ YOL : Genel olarak üzerindeki trafik yoğunluğu bakımından, bağlandığı yoldan daha az dönemde olan yoktur.

BAĞLANTI YOLU : Bir kavşak yakınında karayolu taşıt yollarının birbirine bağlanmasını sağlayan, kavşak alanı dışında kalan ve tek yönlü trafiğe ayrılmış karayoludur.

ERİŞME KONTROLLÜ ARA YOLU (OTOYOL): Özellikle transit trafiğe tahsis edilen , belirli yer ve şartlar dışında giriş ve çıkışın yasaklandığı, yaya hayvan ve motorsuz araçların giremediği, ancak izin verilen motorlu araçların yararlandığı ve trafiğin özel kontrole tabi tutulduğu karayoludur.

GEÇİŞ YOLU : Araçların bir mülke girip çıkması için yapılmış olan yolun, karayolu üzerinde bulunan kısmıdır.

ALT GEÇİT : Karayolunun, diğer bir karayolu veya demiryolunu alttan geçmesini
sağlayan yapıdır.

ÜST GEÇİT: Karayolunun, diğer bir karayolu veya demiryolunu üstten geçmesini sağlayan yapıdır.

KAVŞAK : İki veya daha fazla karayolunun kesişmesi veya birleşmesiyle oluşan ortak alandır.

BANKET : Yaya yolu ayrılmamış karayolunda, taşıtyolu kenarıyla şev başı veya hendek iç üst kenarı arasında kalan ve olağan olarak yayaların ve hayvanların kullanacağı zorunlu hallerde de araçların faydalanabileceği kısımdır.

DEMİRYOLU(HEMZEMİN) GEÇİDİ : Karayolu ile demir yolunun aynı seviyede kesiştiği bariyerli veya bariyersiz geçitlerdir.

DURMA : Her türlü trafik zorunlulukları (kırmızı ışık, yetkilinin dur işareti, yol kapanması gibi) nedeniyle aracın durdurulmasıdır.

DURAKLAMA : Trafik zorunlulukları dışında araçların, insan indirme ve bindirmek, eşya yüklemek, boşaltmak veya beklemek amacıyla kısa bir süre için durdurulmasıdır.

ARAÇ : Karayolunda kullanılabilen motorlu, motorsuz ve özel amaçlı taşıtlar ile iş makineleri ve lastik tekerlekli traktörlerin genel adıdır.

AZAMİ AĞIRLIK : Taşıtın güvenle taşıyabileceği azami yükle birlikte ağırlığıdır.

DİNGİL AĞIRLIĞI : Araçlarda aynı dingile bağlı tekerleklerden karayolu yapısına aktarılan ağırlıktır.

GEÇİŞ HAKKI : Yayaların ve araç kullananların diğer yaya ve araç kullananlara göre yolu kullanmak sırasındaki öncelik hakkıdır.

GEÇİŞ ÜSTÜNLÜĞÜ : Görev sırasında, belirli araç sürücülerinin can ve mal güvenliğini tehlikeye sokmamak şartı ile trafik kısıtlama veya yasaklarına bağlı olmamalarıdır.

KAMYON : İzin verilebilen azami yüklü ağırlığı 3500 kg dan fazla olan ve yük taşımak için mal edilmiş motorlu taşıttır.

OTOMOBİL : Yapısı itibari ile sürücüden başka en çok yedi oturma yeri olan ve insan taşımak için imal edilmiş bulunan motorlu taşıttır.

TAŞIMA SINIRI KAPASİTESİ : Bir aracın güvenle taşıyabileceği en çok yük ağırlığı veya yolcu sayısıdır.

TEHLİKELİ EĞİM : Araçların emniyetle seyrine devam için vites küçültmeyi gerektiren uzunluk veya açıdaki yol eğimidir.

TRAFİKTEN MEN : Trafik zabıtasınca, bu Kanunda belirtilen hallerde araçla ilgili belgelerin alınması ve aracın belirli bir yere çekilerek trafikten alıkonulmasıdır.